Ως μία από τις πιο πρωτόγονες συσκευές κουζίνας, η ξύλινη καρδάρα έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως από τις γυναίκες για να φτιάξουν το βούτυρο από το γάλα. Η χρήση αυτής της συσκευής χρονολογείται πολύ πριν από τον 2ο αιώνα π.Χ. Επιπλέον, η ξύλινη καρδάρα που κατασκευάστηκε σε διάφορα σχήματα και μεγέθη, ήταν το μόνο μέσο παραγωγής βουτύρου μέχρι τον 18ο αιώνα, όταν εφευρέθηκε στην Ευρώπη μια ξύλινη συσκευή που θα μπορούσε να δημιουργήσει μια ημιαυτόματη διαδικασία μέσω της περιστροφής μιας λαβής. Παρ 'όλα αυτά, το παραδοσιακό σχήμα της ξύλινης καρδάρας εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σε στάβλους και σε απομακρυσμένες ορεινές περιοχές - συμπεριλαμβανομένων και των Αλβανικών Άλπεων. Η όλη διαδικασία είναι εντελώς μη βιομηχανοποιημένη και η ανάδευση του γάλακτος γίνεται χειροκίνητα. Θεωρείται ότι η κόπωση που προκλήθηκε στις νοικοκυρές από όλη αυτή τη διαδικασία έδωσε το όνομα (που χρησιμοποιείται στην αλβανική γλώσσα) στο εργαλείο. Ουσιαστικά, το νόημα είναι να το μούδιασμα (στο βραχίονα).
