Prva utvrđenja za odbranu rječnog trajekta u Ferari sagradili su Vizantinci oko 6. veka, a kasnije, da bi zaštitili drugi trajekt, drugi odbrambeni zidovi su dodati u 10. veku, od strane Tedalda iz Kanose. Kasnije, kada je nova katedrala sagrađena sjevernije od postojeće bazilike, zidovi su imali prirodni otisak odbrane sjeverno od novog gradskog centra. 1314. godine zidovi su takođe obuhvatali područje Borgo Vada, a pojavili su se i prvi djelovi zastora od opeke. Istoričari izvještavaju o vratima koja su tada bila prisutna u tom području, a koja odgovaraju modernoj ulici Ripagrande. Najprestižnija vrata, krajem 15. veka, bila su Vrata anđela, u sjevernom dijelu zidina, sa kojih su gosti ulazili u grad. Na primer, na ova vrata, 1598. godine, Cezar d'Este je napustio grad, vratio se u Papsku državu, da bi prIJestonicu preselio u Modenu. Vrata anđela, međutim, nisu jedina koja datiraju iz te ere: u Feraru se moglo ući s juga kroz vrata Paole i sa istoka prolazeći ispod vrata Svetog Jovana. Tokom čitavog oboda zidove zadržavaju bedemi, od kojih neki nisu savršeno očuvani, dizajnirani za odbranu od opsada izvedenih vatrenim oružjem i okruženi jarcima koji se više ne vide, bili su opremljeni čamcima i pokazuju, čak i danas, oblik štuke. Uglavnom su prisutni u južnom dijelu zidova.
