Istorija i umjetnost pravljenja Tsipoura

Tsipouro je grčka rakija koja se proizvodi u dvije vrste kao čista rakija ili sa ukusom anisa. U regionu Zagora u Epiru se pravi čisti Tsipouro. Zrelo grožđe prolazi kroz drobilicu. Smjesa ostaje da se slegne nekoliko dana ili nedjelja, teko toliko dok ne počne proces fermentacije. Ranije, proizvođači rakije bi prvo sakupljali vino, a samo čvrsti ostaci bi se koristili za Tsipouro u pokušaju da se iskoristi što više sastojaka iz grožđa. Ova metoda je zastarjela i savremeni proizvođači teže da koriste cjelokupnu masu grožđa, što utiče na poboljšanje kvaliteta. Sledeća faza je prelazak mase u dio za destilaciju. Prva i poslednja serija se odbacuju. Za proizvodnju Tsipoura zadržava se samo srednja (tj. intermedijarna serija) poznata kao ,,srce,, Ovaj postupak se ponavlja najmanje jedan put, dajući dvostruki ili višestruku destilovani rezultat. Na kraju destilat se ostavi da se slegne i sazri. Tsipouro može da odleži u drvenim bačvama da bi se dobilo na njegovoj starosti, njegov ukus podsjeća na viski.