Ples Zalonga odnosi se na masovno samoubistvo žena iz Sulija i njihove dece tokom rata u Suliju 16. decembra 1803. Nakon što su ih otomanske albanske trupe zarobile, u blizini sela Zalongo u Epiru, današnjoj Grčkoj, a tada Osmanskom carstvu, oko 60 žena odlučilo je da se okrene prema ivici litice, zajedno sa svojom decom, umesto da se preda. Prema tradiciji, to su učinile jedna za drugom dok su plesale i pevale. Ime takođe upućuje na brojne grčke pozorišne drame i pesmu u narodnom stilu, u znak sećanja na događaj, nazvan „Ples Zalonga“ (grčki: Χορός του Ζαλόγγου, Horos tou Zalongou). Postoji i slična albanska plesna pesma pod nazivom Vallja e Zallongut (Ples Zalonga). Tokom rata u decembru 1803, narod je počeo da napušta Suli, nakon što su ih snage lokalnog osmansko-albanskog vladara Ali Paše porazile. Tokom evakuacije, trupe Ali Paše su u planinama Zalonga u Epiru zarobile grupu žena iz Sulija i njihovu decu. Da bi izbegle da budu uhvaćene i porobljene, žene su prvo bacile svoju decu, a zatim se i same bacile sa strme litice, počinivši samoubistvo. Incident spominje i Kristoforos Peraivos u svojoj Istoriji Sulija i Parge iz 1815. godine Prema legendi, skakale su u bezdan jedna za drugom dok su pevale i plesale. Incident je ubrzo postao poznat širom Evrope. Na pariškom salonu 1827. godine, francuski umetnik Ari Šefer izložio je dve romantične slike, od kojih je jedna nosila naziv Les Femmes souliotes („Žene Sulija“). Danas, spomenik Zalongo na planini Zalongo u Kasopeu slavi njihovu žrtvu. Spomenik na vrhu Zalonga otkriven je 1961. na mestu sa kog su se žene Sulija bacile.
