Δεδομένου ότι οι ανθρώπινες κοινότητες άρχισαν να οργανώνονται σε φυλές, στα σύγχρονα κράτη του 21ου αιώνα, τα σύνορα έχουν χαρακτηριστεί από φυσικά ορόσημα, όπως θάλασσα, ποταμός κλπ., Αλλά όταν η οριακή γραμμή επεκτάθηκε σε ένα κάμπο ή ένα βουνό, όπου τα φυσικά τα στοιχεία, όπως τα δέντρα ή οι βράχοι ήταν πολύ συνηθισμένοι, τοποθετήθηκαν πινακίδες. Με την έγκριση και την συνεννόηση και των δύο μερών, αυτά τα σημάδια ήταν μεγάλα κομμάτια από πέτρα ή σκυρόδεμα, σε σχήμα κορμού που υπαγορεύουν τα όρια κάθε τοποθεσίας. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αφαιρέσει τις πυραμίδες πριν από δεκαετίες και τις έννοιες των συνόρων, αλλά μόνο μεταξύ τους. Ενώ οι πυραμίδες και τα σύνορα στα Βαλκάνια συνεχίζουν να υφίστανται, το κλίμα συνεργασίας που προωθήθηκε έντονα τα τελευταία χρόνια οδήγησε στην αύξηση της εμπιστοσύνη μεταξύ των χωρών. Αυτό σημαίνει ότι οι συνοριακές πυραμίδες δεν είναι τόσο ανέγγιχτες όσο ήταν στην περίοδο μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο και ειδικά κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Ωστόσο, οι πιο προσιτές και επισκέψιμες πυραμίδες είναι εκείνες που σηματοδοτούν τα σύνορα μεταξύ δύο αλβανικών κρατών: Αλβανίας και Κόσοβο. Το Εθνικό Πάρκο των Αλβανικών Άλπεων βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τα σύνορα και στις πλαγιές των βουνών, όπου μπορεί κανείς να βρει συχνά ερείπια των πυραμίδων που κάποτε σηματοδότησαν τα σύνορα μεταξύ Αλβανίας και Γιουγκοσλαβίας.
